Ebu HUZEYFE r.a....

tarafından **Elif** Cuma Eyl. 26, 2008 1:37 am

Ebû Huzeyfe -RA-

( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 36 )
(Yemâme’de H 12’de şehid düştü)

Ebû HUZEYFE (RA)

Ebû Huzeyfe Mihşem bin Utbe bin Rebia,
Künyesi ile bilinir, adı bilinmiyor,
Kaynaklarda Mihşem, Hâşim ve Hüşeym geçiyor,
İlk Müslüman olanlardandır Ebû Huzeyfe’m

Babası, Utbe bin Rebia müşriklerden,
Rebia ki; hoşlanmadı İslamiyet’ten,
Çok kişiye eziyet etti sahabeden,
Veliden deli, deliden nur doğar yiğidim

Huzeyfe, kırk dördüncü Müslüman’dı denir,
Okuma-yazma bilen On’dan birisidir,
Karısının adı da, Sehle bin Süheyl’dir,
Habeşistan’a hicrete giden Huzeyfe’m

Huzeyfe, Habeşistan’dan Mekke’ye döner,
O, Mü’minlerle Medine’ye hicret eder,
Onunla birlikte köle Sâlim’de gider,
Resûle “İstihâze”yi soran Huzeyfe’m

Medine’de Abbâd bin Bişr’in misafiri,
Muâhât’ta, Huzeyfe kardeşi bilindi,
Huzeyfe, Râsûlullah hizmetine girdi,
Hz Muhammed’e hizmeti seven Huzeyfe’m

O, Batn-ı Nahle Seriyyesi’ne katıldı,
Bedir, Uhud ve Hendek Savaşı’nda vardı,
Savaş alanında yiğit bir kahramandı,
Şahadet aşkıyla yayan Ebû Huzeyfe’m

Müşrikte olsa babasını sevmekteydi,
Babası Bedir’de müşrikler içindeydi,
Babasını Mübazere’ye davet etti,
Râsûlullah buna engel oldu yiğidim

Bedir Savaşı bitip, şehitler alınmış,
Müşrik cesetleri de kuyuya atılmış,
Atılanlarda Utbe’nin cesedi varmış,
Hakk düşmanı belasını bulur yiğidim

Ebû Süfyan’ın karısı Hind kardeşiydi,
Uhud’ta Hind, hicveder kardeş Huzeyfe’yi,
Hind, küçük düşürmek istemiş kardeşini,
Dünyaya gönül vermeyen Ebû Huzeyfe’m

Ebû Huzeyfe’nin kölesi Sâlim vardı,
Azad ettikten sonra da evlat edindi,
O’nu yeğeni Fatıma’yla evlendirdi,
O, gönlü gani, kalbi yumuşak Huzeyfe’m

O’na “Sâlim, Mevlâ Ebû Huzeyfe” denir,
Sâlim, her harpte Huzeyfe’yle beraberdir,
Hicri on iki de Yemâme’ye gitmiştir,
Sâlim ile Yemâme’de şehid Huzeyfe’m

Huzeyfe şehid olduğunda daha gençti,
Denilir ki, elli dört yaşlarında idi,
Şahadete Sa3lim ile birlikte gitti,
Selam olsun sizlere şanlı şehitlerim

Oğlu Muhammed, Habeşistan’da doğmuştu,
O oğul ki; Hz Osman’a karşı durmuştu,
Sonunda layık olduğu cezayı buldu,
Deliden veli, veliden deli doğar yiğidim

İmanın yüceliğini Huzeyfe’de gör,
Bir yanda babası Utbe ki, kalp gözü kör,
Diğer yanda oğlu Muhammed ki, hor görür,
Deliden veli, veliden deli doğar yiğidim

Allah’ım! Bizleri evlad imtihanıyla değil,
Allah’ım! Bizleri şu dünyanın malıyla değil,
Allah’ım! Bizleri ar-namus yanlışıyla değil,
Allah’ım! Bizlere yolunda can imtihanı ver

Allah’ın Rasûlü Bedir’de öldürülenlerin çekilip kuyuya atılmasını emretti Onlar kuyuya atıldılar Sonra kuyunun üzerinde durup
“Ey kuyu ehli! Rabbinizin vaad ettiğini hak olarak buldunuz mu? Kesinlikle ben Rabbimin bana vaad ettiğini hak olarak buldum!” dedi Ashab
“Ey Allah’ın Rasûlü! Ölü olan bir kavme hitab mı ediyorsun?” dediler Peygamber cevap olarak
“Onlar Rablerinin onlara vaad ettiğinin hak olduğunu biliyorlar” dedi Ebu Huzeyfe b Utbe’yi, Hz Peygamber babası kuyuya atılmak üzere yerde çekilirken gördüğünde, onun yüzündeki hoşnudsuzluğu anladı ve
“Ey Eba Huzeyfe! Sanki sen gördüğün manzaradan hoşlanmadın?” dedi Ebu Huzeyfe
“Ey Allah’ın Rasûlü! Benim babam önder bir insandı Umardım ki, Rabbim onu İslâm’a hidayet etsin Fakat hadise cereyan ettikten sonra beni mahzun bıraktı” dedi Hz Peygamber, Ebu Huzeyfe’ye güzel dualar etti [1]