hiçbir annenin hakkı ödenmez .........

tarafından **iclal** Paz Kas. 30, 2008 7:11 pm

HİÇBİR ANNENİN HAKKI ÖDENMEZ,HERKESİN ANNESİ BİR TANEDİR.SEVGİ-SAYGI VE HÜRMET İNSANİYETİNİZİN GÖSTERGESİDİR!!!!!!!!

SEN DE Mİ BENİ UNUTTUN BEY ?

Son günlerde, bir surat, bir surat ki gelinde,
Çayımı bile yarım dolduruyor bey.
Allah'tan kulaklarım ağır işitiyor da
Duymuyorum ne söylediğini
Ama yine de hissediyorum bey;
Beni bu evde galiba istemiyor artık
Hey gidi günler heeey.
Oğlunu bilirsin, vur kafasına al lokmayı
İki ara bir derede ne yapsın ana bu atsa atılmaz, satsa satılmaz.
Bana artık gizli gizli sarılıyor bey...
Dün akşam uyurken öptü beni biliyor musun?
Nasıl ağırıma gitti nasıl
Artık akide şekeri de getirmiyor.
Hani dişlerim yok ya, güya yerken garip sesler çıkarıyormuşum da
Çocuklar iğreniyormuş benden.
Yok,vallahi yalan bey, hiç yapar mıyım ben öyle şey?
Gelin çocuklara masal anlatmamı da yasakladı
Üstelik seninle konuşuyormuşum diye duvardaki resmini biryere sakladı
Olsun,
koynumdaki resminden haberi bile yok!
Yine de beddua edemem bey,
Oğlumun karısı, torunlarımın anası o.
Geçenlerde üst komşular geldi,
Ne konuştuklarını duymayayım diye kapıyı üstüme kilitledi.
Duymadım, duymadım, lakin hissettim.
Düşkünler evine yatıracaklarmış önümüzdeki ay beni
Ne yalan söyleyeyim epey ağırıma gitti, epey,
Ha, sen ne diyorsun bey?
Hani bir görünsen oğluna, ne de olsa babasısın,
Seni dinler.
Bu odada oturur, vallahi hiç dışarı çıkmam.
Akide şekeri de istemem.
Masal da anlatmam artık çocuklara
Ne olur ayırmasınlar beni bu evden
Yaşayamam nefes bile alamam
Sana ait anılardan uzak ne yaparım ben, ne yaparım?
Şu camın pervazında hayalin durur, çekmecelerde el izin.
Bastonun hala duvarda asılı.
İstemiyorlar beni artık, istemiyorlar hasılı.
Hey gidi günler hey
Hani diyorum bir çağırsan
Yoksa, yoksa sendemi unuttun beni bey
Sendemi unuttun beni bey?

Not; Birgün yaşlanacağımızı unutmayalım. Ve büyüklerimize bu sözleri söyletecek davranışlarda bulunmayalım

tarafından **Elif** Cuma Ara. 19, 2008 2:28 am

hiçbir annenin hakkı ödenmez ......... Y1pgssiiewskoresps3xqjghc3

Zaman denilen devri daim makinesi, rengarenk bir dönme dolap gibi, allı morlu ışıklar saça saça, bir aşağı bir yukarı taşıyacak bizi; oğlu babaya, babayı oğla dönüştürerek, çocukları büyütüp büyükleri küçülterek, bir "neydik, ne olduk" oyununda ömürler söndürüp son durakta herkesi başladığı yere döndürerek...
En iyisi oğullaşmış babalar, babalaşmış oğullarla üç kuşak bir arada binmeli bu güzelim çarkıfeleğin ışıklı vagonlarına...
Ve itişmeden uçuşmalı, tutunup zamanın uçsuz bucaksız kanatlarına..

tarafından **akın_33** Salı Ocak 20, 2009 5:44 pm

Bir gün...
Annelerimizi kaybettik...
Ve, uzaklaşan son yağmur bulutunu seyreder gibi, bakakaldık arkalarından...

Ağlayışlarımızı hatırladık sonra; nazlanışlarımızı, mızmızlanışlarımızı, ve onlara kızışlarımızı... Hatırladık, "bizi ağlattıklarını" sanışlarımızı!..
Gittiler; son yağmur bulutu gibi çekildiler göklerimizden, ve güneş vurunca yüzümüze, sevindik...
Her ne kadar kalmış olsak da ham bir meyve gibi, güneş altında;
"Olmaya" niyetlendik.

Onların kucaklarına sığamayışımızla başladı şüphelerimiz. Neler oluyordu böyle, aleyhimize?.. Annelerimiz neden küçülüyordu habire ve neden kısalıyordu kolları ve niye daralıyordu kucakları?..
Bu muydu, onları kaybetmemizin sebebi?..

Annelerin kokusunun yerini,,, ne tutar?.. Nedir, anne göğsünden ılık?..
Ve;
"Anne" diyemediğinde, ne der insanın dili?..

Bir gün, annelerimizi kaybettik.
Şöyle bir el sallayarak, ha biz gitmişiz; dört mevsim meyve veren bir ağaç gibi bırakıp onları bahçelerinde... Ha onlar gitmiş, rahmet döken bir bulut gibi. Ya da sığamamışız, kucaklarına!..
Belki de doğuşumuzdu; ilk kaybedişimiz, annelerimizi...
Belki de o zaman bulmuştuk ilk kez onları!..
Şimdi, büyüdük. "Aklımızın başımızda" olduğunu öğrendik...
Peki, nerde annelerimiz?..

Annelerimizi kaybetmek, annelerimizin kucağını kaybetmekti, cânlar!..
Annelerimizi kaybetmek; kendimizi kaybetmekti!..
Şimdi, bilmiyoruz;
Nerelerde kayıbız?..

Annelerimiz rahmet bulutları gibi çekildiği zaman aradan, bizler; güneşte kanatları kavrulan kuşlar gibi toprağa çakıldık!..
Baktık ki, toprak; anne kokuyor!..
Bir gün annelerimizi kaybetmiştik ya, öğrendik; onları nerede bulacağımızı!..

Annelerin kokusunun yerini,,, ne tutar?..
Nedir; annemin göğsünden ılık?..
Ve, ne der "anne" diyemediğinde dilim?..

Bir gün, kucaklarını kaybettiğimiz annelerimizi de kaybettik. Bir gün...
Bir gün, kendimizi ararken;
Annelerimizi kaybettik!..

hiçbir annenin hakkı ödenmez .........

hiçbir annenin hakkı ödenmez .........

Geri: hiçbir annenin hakkı ödenmez .........

Geri: hiçbir annenin hakkı ödenmez .........