Gönülden dökülenler..
2 posters
1 sayfadaki 1 sayfası
Gönülden dökülenler..
tarafından akın_33 Cuma Ocak 02, 2009 2:16 am
Bir hayat var yaşanılan her dem farklı yönlere savurur duygularımızı,an gelir yüreğimiz dolup taşar bir çağlayan gibi içimiz içimize sığmaz olur,an gelir fıtınalardan ,deli dalgalardan uzak bir koy gibi durgunlaşırız.Gün olur sınırsız bir liman olur gönlümüz ve fırtınaya kapılmış gemiler misali sığınacak bir yer arayan dostlara açarız bağrımızı.Dertleri ile hemhal oluruz,kendi sıkıntılarımız aklımıza bile gelmez öncelik her daim gönül limanımıza sığınanların olur..varsa elden gelen can fedayane yaparız bazanda naçar kalır sadece dinlemekle kalırız mecburen lakn gönüllerimiz ağlar..
Ağlamak ağlamak ağlamak ama hangi ağlamak?Önce gönüller ağlar,yürekler ağlar ve bu yürek ağlayışı çoğu zaman gözlerden akan yaşlara karışır.Kaybolur gideriz duygu deryasında..Veee Rabbimize dahada bir içten yöneliriz .Sereriz seccademizi gönül dergahımıza ve yüzümüze kapanmayan tek kapıya yöneliriz.
Birde ağlamak var ki timsah göz yaşları derler,yürekte zerre kadar dugudan mahrum sırf ağladı desinler diye ağlamak ne iğrenç değilmi?Bilmezmi ki o kişi Rabbimiz c.c biliyor kalptekini...!
Yıllar geçmiş ardımıza dönüp baktığımızda birkaç dönüm noktasıdır,yaşanan özel anlardır,acı anlardır,veya ilklerdir hatırlanan..................................................................................!
Her yaşanan gönlümüzde bir iz bırakır ve bu izler çizgiler olarak yüz hatlarımızda belirir .Aynaya baktığımız zaman şu çizgi şurdan kalma şu acıdan ,şu üzüntüden kalma deriz.Gün olur aynalara küseriz....
Sevgi !Nedir sevgi ? Hayata anlamını veren duygudur sevgi,insan olmanın,insan kalabilmenin adıdır sevgi,bazan bir serçenin kanat çırpışında,bir kelebeğin kısacık ömründe,bir yetimin saçını okşamakta,bir insana zor zamanda el verebilmenin adıdır sevgi ve ona el uzatıp yardımına koşarken çektiğin sıkıntıları yansıtmamaktır karşındakine sadece sadece ulaşabilmektir sevgi.. ve hüzün dünyevi kazanç için kozalarından çıkmadan ipek elde etmek için canlı canlı kaynar suya atılan ipek böceklerinin kanatlarındadır hüzün,bir yetim kimsesizin umutsuz bakışlarındadır hüzün,beklemektedir hüzün ve beklediğin kişilerin aramamasındadır hüzün,hüzün yanlızlıktadır ve içindeki duyguları paylaşamamaktadır ve yine Rabbine yönelmektir yani kapanmayan tek kapıya...
Yıllar acımasız ,yıllar her daim birşeyler alır götürür bizlerden,gün gelir etle tırnak misali olduğumuz anamızı alır,gün gelir henüz adını bile söyleyemediğimiz babamızı alır bizden sanki acelesi varmış gibi tanımamıza fırsat vermeden alır sevdiklerimizi bizlerden.
Gün olur en mutlu anımızda tabiri caiz ise hani deriz ya tam işler yoluna girdi artık mutlu oluruz sıkıntılar yok o anda sevdiğimizi alır bizlerden yıllar yıllar yıllar.Yaşanmadan geçen yıllar her zaman bizden çalan bir defada vermeyen yıllar...nelerimizi çalmadıki gecen yıllar..umutlarımızı,hayallerimizi,sevgimizi,güvenimizi,sevdiklerimizi ,nefeslerimizi çaldı yıllar...
Bir hayat kavgasıdır almış başını gidiyor,bir girdaba yakalanmış dönüp durur olmuşuz bir hayat rüzgarında ,hazan mevsiminde ordan oraya savrulan yapraklar misali..
Ömrümüzün gazel döktüğü yıllardayız artık,ardımız zifir karanlık sahnelerle örülmüş ve bizler rolümüzü eksiksiz oynamışız bu siyah perdede..Niçinmi ?ALLAH c.c her insana bir karakter vermiş dünyaya gelirken,ona has bir kişilik vermiş.Birileri anlamamış bunu karşısındaki kişinin de şu veya bu olmasını istemiş ve vermişler ellerimize senaryoyu hazırlamış bu senin rolün bunları yapacaksın demişler,mecbur bırakmışlar ve kendi kişiliğimizi unutturmuşlar bizlere.Bir nevi mahkum etmişler,esir etmişler içimizdeki insanlığa dair duygularımızı lakin ne yaparlarsa yapsınlar bir an geliyor ki artık sıyrılıyorsun ve artık bu yasaklar verilen rolleri bir kalemde atıyosun ve kendin oluyorsun herşeye rağmen..işte o vakit anlam kazanıyor hayat
ve yaşamanın tadıda varıyorsun..
Bir hayat varsa bizlere bahşedilmiş ve Rabbimiz çizmiş kaderimizi bizlere düşen kullara taviz vermeden kendimiz olabilmek ve zaman kaybetmeden çalınan güvenimizi ve insanlığımızı geri almak ve insan kalabilmek..SELAM VE DUA ile
Ağlamak ağlamak ağlamak ama hangi ağlamak?Önce gönüller ağlar,yürekler ağlar ve bu yürek ağlayışı çoğu zaman gözlerden akan yaşlara karışır.Kaybolur gideriz duygu deryasında..Veee Rabbimize dahada bir içten yöneliriz .Sereriz seccademizi gönül dergahımıza ve yüzümüze kapanmayan tek kapıya yöneliriz.
Birde ağlamak var ki timsah göz yaşları derler,yürekte zerre kadar dugudan mahrum sırf ağladı desinler diye ağlamak ne iğrenç değilmi?Bilmezmi ki o kişi Rabbimiz c.c biliyor kalptekini...!
Yıllar geçmiş ardımıza dönüp baktığımızda birkaç dönüm noktasıdır,yaşanan özel anlardır,acı anlardır,veya ilklerdir hatırlanan..................................................................................!
Her yaşanan gönlümüzde bir iz bırakır ve bu izler çizgiler olarak yüz hatlarımızda belirir .Aynaya baktığımız zaman şu çizgi şurdan kalma şu acıdan ,şu üzüntüden kalma deriz.Gün olur aynalara küseriz....
Sevgi !Nedir sevgi ? Hayata anlamını veren duygudur sevgi,insan olmanın,insan kalabilmenin adıdır sevgi,bazan bir serçenin kanat çırpışında,bir kelebeğin kısacık ömründe,bir yetimin saçını okşamakta,bir insana zor zamanda el verebilmenin adıdır sevgi ve ona el uzatıp yardımına koşarken çektiğin sıkıntıları yansıtmamaktır karşındakine sadece sadece ulaşabilmektir sevgi.. ve hüzün dünyevi kazanç için kozalarından çıkmadan ipek elde etmek için canlı canlı kaynar suya atılan ipek böceklerinin kanatlarındadır hüzün,bir yetim kimsesizin umutsuz bakışlarındadır hüzün,beklemektedir hüzün ve beklediğin kişilerin aramamasındadır hüzün,hüzün yanlızlıktadır ve içindeki duyguları paylaşamamaktadır ve yine Rabbine yönelmektir yani kapanmayan tek kapıya...
Yıllar acımasız ,yıllar her daim birşeyler alır götürür bizlerden,gün gelir etle tırnak misali olduğumuz anamızı alır,gün gelir henüz adını bile söyleyemediğimiz babamızı alır bizden sanki acelesi varmış gibi tanımamıza fırsat vermeden alır sevdiklerimizi bizlerden.
Gün olur en mutlu anımızda tabiri caiz ise hani deriz ya tam işler yoluna girdi artık mutlu oluruz sıkıntılar yok o anda sevdiğimizi alır bizlerden yıllar yıllar yıllar.Yaşanmadan geçen yıllar her zaman bizden çalan bir defada vermeyen yıllar...nelerimizi çalmadıki gecen yıllar..umutlarımızı,hayallerimizi,sevgimizi,güvenimizi,sevdiklerimizi ,nefeslerimizi çaldı yıllar...
Bir hayat kavgasıdır almış başını gidiyor,bir girdaba yakalanmış dönüp durur olmuşuz bir hayat rüzgarında ,hazan mevsiminde ordan oraya savrulan yapraklar misali..
Ömrümüzün gazel döktüğü yıllardayız artık,ardımız zifir karanlık sahnelerle örülmüş ve bizler rolümüzü eksiksiz oynamışız bu siyah perdede..Niçinmi ?ALLAH c.c her insana bir karakter vermiş dünyaya gelirken,ona has bir kişilik vermiş.Birileri anlamamış bunu karşısındaki kişinin de şu veya bu olmasını istemiş ve vermişler ellerimize senaryoyu hazırlamış bu senin rolün bunları yapacaksın demişler,mecbur bırakmışlar ve kendi kişiliğimizi unutturmuşlar bizlere.Bir nevi mahkum etmişler,esir etmişler içimizdeki insanlığa dair duygularımızı lakin ne yaparlarsa yapsınlar bir an geliyor ki artık sıyrılıyorsun ve artık bu yasaklar verilen rolleri bir kalemde atıyosun ve kendin oluyorsun herşeye rağmen..işte o vakit anlam kazanıyor hayat
ve yaşamanın tadıda varıyorsun..
Bir hayat varsa bizlere bahşedilmiş ve Rabbimiz çizmiş kaderimizi bizlere düşen kullara taviz vermeden kendimiz olabilmek ve zaman kaybetmeden çalınan güvenimizi ve insanlığımızı geri almak ve insan kalabilmek..SELAM VE DUA ile
akın_33- Deneyimli üye
-
Mesaj Sayısı : 141
Kayıt tarihi : 27/12/08
iclal- Deneyimli üye
-
Mesaj Sayısı : 117
Yaş : 34
Nerden : muğla
İş/Hobiler : kitap okumak
Ruh Halim :
Kayıt tarihi : 10/06/08
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz