Farkında mısın..?

Beşerin temeli, bir küçük cenin,
Can vermeye, gücü yetmez kimsenin,
Kainat denilen dev değirmenin,
Suyu nereden gelir… farkında mısın?

Yıldızlar, bir adım yolundan şaşmaz.
Dağlar haddin bilir, denizler taşmaz.
Karıncanın yükü, boyunu aşmaz.
Bunca dengelerin… farkında mısın?

Cehâlettir, O’nu inkâr nedeni,
Ne mümkün görmek, o var edeni,
Beyin yönetirken bütün bedeni,
Beyni kim yönetir… farkında mısın?

Senin sahibin var, yokluğa kanma,
Sana senden yakın, uzakta sanma,
O’na tüm kâinat, dar gelir amma,
Bir gönüle girer… farkında mısın?

Bu dünya, uzunca bir yolun başı,
O mezar dediğin, bir sınır taşı,
Ömür, iki günlük iman savaşı,
Her an bitebilir… farkında mısın?

Etrafına bir bak, gör nicesini,
Gel de çöz, şu insan bilmecesini,
Bazen, ömür bile, tek hecesini,
Çözmeye yetmiyor… farkında mısın?

Kimi kibir denizinde boğulmuş,
Kimi, minnet ile, kula eğilmiş,
İnsan olabilmek, kolay değilmiş,
O kutsal savaşın… farkında mısın?

Kimi, servetini, sefaya vermiş,
Kimi, zekâtını dürüstçe vermiş,
Kimi, bir lokmanın şükrüne varmış,
Gerçek zenginlerin… farkında mısın?

Kimi, yaşlandıkça huzuru duyar,
İlahi kanuna, gönülden uyar,
Kiminde bir telâş, saçını boyar,
Tellerini sayar… farkında mısın?

Kimi, iman eden, kula çatarken,
Korkulara düşer, güneş batarken,
Kimi, ona-buna, akıl satarken,
Kendisi muhtaçtır… farkında mısın?

Kimi, bu dünyada, nefes aldıkça,
Allah’ı zikreder, kalbi vurdukça,
Kimisi de, yalnız darda kaldıkça,
Allah’ı hatırlar… farkında mısın?

Kimi, şans ve talih peşinden gider,
Durmadan kadere sitemler eder,
Böylesi kullara, neylesin kader,
Ekmeden biçen yok… farkında mısın?

Hergün “sondurak” ta, nice yolcular,
Kadın-erkek, çoluk-çocuk, ihtiyar,
Kimisi gülümser, mes’ut bahtiyar,
Kimi üzgün gider… farkında mısın?

Kimi, o durakta, dostunu arar,
Kimi de telâşla, bagacı sorar,
Oysa, ne valizi, ne bohçası var,
Hepsi yalnız gider, farkında mısın?

Ömürler mevsimler gibi dönerler,
Mumlar, yanar yanar, sönerler,
Yapraklar, sararıp, yere inerler,
Toprağa dönerler, farkında mısın?

“Aşk” sözcüğü günümüzde karmaşa,
Aşklar var; bir gaflet, bir kara maşa,
Ama, bir aşk var ki; gelince başa,
Ölüm kavuşmaktır… farkında mısın?